استان كرمانشاه در منتهي اليه غربي كشور از سه طرف داراي مرز داخلي با استانهاي ( لرستان، كردستان، ايلام، همدان ) و از يك سمت داراي مرز بين المللي با كشور عراق است مختصات جغرافيايي آن بين 36 و 33 درجه و 15 و 35 درجه شمالي و 24 و 45 درجه تا 30 و48 درجه طول شرقي قرار دارد .
با توجه به پيشينه استان به دورانهاي زمين شناسي و برخورداري از رشته كوههاي زاگرس مياني، رخنمون استان باسازندهاي كوهستاني با ويژگيهاي طبيعي خاص، وجود قلل مرتفع با حداكثر 3390 متر، دره هاي ژرف، دشت ها و جلگه هاي پست با حداكثر بلنداي 180 متر ( اختلاف ارتفاع 2310 متر ) را سبب گرديده است گسترده استان كرمانشاه با مساحت 600/463/2 هكتار از وجود 000/800 هكتار پوشش جنگلي و 091/933 هكتار اراضي كشاورزي برخوردار است و داراي جمعيتي بالغ بر 596/778/1 نفر مي باشد .
آب و هوا :
آب و هواي استان تحت تاًثير رژيم مرطوب مديترانه اي و داراي ميانگين ميزان بارندگي سالانه 300 تا 800 ميليمتر ميباشد بر اساس طبقه اقليمي كوپن، استان كرمانشاه داراي 4 اقليم متفاوت است:
1- زمستان ملايم و تابستان گرم و خشك در شهرستانهاي قصرشيرين – سرپل ذهاب و دهستان ازگله در جنوب غربي جوانرود
2- زمستان سرد و تابستان خنك ( پاوه – جوانرود و كرند غرب )
3- نيمه خشك واستپي خنك شهرستان سنقر و دهستان پشت دربند كرمانشاه
4- نيمه خشك و استپي گرم شامل كنگاور – صحنه – هرسين
تنوع زيستي و مناطق (بوم سازگان ها ) طبيعي استان :
پستي و بلنديهاي متعدد زاگرس كه به صورت مجموعه اي از رشته كوههاي موازي و دشتهاي مرتفع كوهستاني كه در ميان آنها شكل گرفته و همچنين وجود شرايط ويژه و مساعد آب و هوايي، غناي منابع محيط زيست طبيعي از قبيل آب، خاك، جامعه حيات وحش و جامعه گياهي را موجب گرديده كه مجموعه اين عوامل، تنوع بوم سازگان ها را پديد آورده است :
● بوم سازگان كوهستاني جنگلي و غير جنگلي .
● بوم سازگان دشتي و جلگه اي مرتفع و پست.
● بوم سازگان آبي شامل تالابي و رودخانه اي .
كوهستانها :
گونه غالب در بوم سازگان كوهستاني جنگلي را بلوط تشكيل مي دهد كه سطح وسيعي از مناطق استان داراي اين وضعيت هستند و نقاط بسياري از بلنديهاي شهرستانهاي كرمانشاه، هرسين، صحنه، كنگاور و سنقر كليايي در زمره مناطق كوهستاني غير جنگلي مي باشند كه بخشهاي بسياري از ارتفاعات دالاهو، شاهو، بازي دراز ، پراو، حجر، شيرز، نخود چال، امروله، سطر، كيوه نان، بزاو و ......... را ميتوان نام برد
دشتها :
حدود يك سوم از پهنه استان كرمانشاه را مناطق دشتي و پست در بر گرفته كه با وسعتهاي مختلفي در ميان ارتفاعات محصور هستند، كم ارتفاع ترين اين دشتها در سومار و نفت شهر با 180 متر و بلندترين آنها دشت سنقر با 1750 متر از سطح دريا ( اختلاف ارتفاع 1570 متر ) قرار گرفته و ويژگيهاي متفاوتي را به لحاظ اقليم به وجود آورده است وسعترين دشتها در صحنه و كرمانشاه مي باشند كه از غناي زيستي برخوردار است .
تالابها و رودخانه ها :
بيش از يكصد دهنه چشمه بزرگ ( سراب ) به عنوان سرچشمه رودخانه ها يا سرشاخه آنها و 17 رشته وردخانه دائمي و تعدادي تالاب و آبگير در استان كرمانشاه وجود دارد .
ازرودخانه هاي حوزه داخلي سيمره، گاماسياب، قره سو، راز آور، گيزه رود، خرم رود، دينورآب و مرگ را ميتوان نام يرد و رودخانه هاي سيروان، الوند به عنوان حوزه خارجي به عراق مي ريزند .
تنوع حيات وحش استان كرمانشاه :
درزيستگاههاي استان كرمانشاه 45 گونه پستاندار 180 گونه پرنده و 33 گونه ماهي و 35 گونه خزنده زندگي مي كنند بعضي از اين گونه ها از نوع كمياب يا منحصر به فرد هستند .
پوشش گياهي و تنوع گونه اي در استان :
بلنديهاي زاگرس با داشتن كوههائي چون شاهو، پراو، امروله، دالاخاني، سفيد كوه و ....... همچنين برخورداري از تنوع اقليمي سردسيري، گرمسيري استان را از تنوع گياهي قابل توجه اي برخوردار نموده است و براساس آخرين منابع بررسي شده از 8000 گونه گياه ايران 1200 گونه در كرمانشاه وجود دارد بعضي از اين گياهان در نواحي محدودي از كشور مي رويند و در هيچ كجايي ديگر جهان آنهارا نمي توان يافت و در رديف ثروتهاي طبيعي اين سرزمين به شمار مي روند و 124 گونه در گروه گياهان كمياب آسيب پذير و در معرض خطر جاي دارند .