geography
 
 

 

امپراتوری بیزانس (روم شرقی) [ویرایش]

بعدها امپراتوری روم به دلیل وسعت زیاد دچار مشکل شد، تا اینکه در سال ۳۹۵ میلادی امپراتورکنستانتین شهر بیزانتیوم (کنستانتین/قسطنطنیه/استانبول/اسلامبول) را پایتخت خود قرار داد؛ این اقدام مقدّمهٔ تقسیم روم به دو بخش شرقی و غربی شد. از آن پس روم شرقی یا امپراتوری بیزانس، ترکیه کنونی را در دست گرفت. در سال ۴۶۳ هجری قمری، ترکمانان مسلمان سلجوقی به فرماندهی آلب ارسلان به جنگ با امپراتوری بیزانس شتافتند و درملازگرد، سپاه امپراتور بیزانس، رومانوس چهارم را شکست دادند. بدین ترتیب نیمهٔ شرقی ترکیه به دست سلجوقیان افتاد و زمینه برای مسلمان شدن مردم آن جا و نفوذ زبان ترکی به آن جا فراهم شد. ولی نیمهٔ غربی ترکیه در دست امپراتوری بیزانس باقی‌ماند.

امپراتوری عثمانی [ویرایش]

آتاترک، بنیانگذار جمهوری ترکیه

پس از آن کوچ قبایل ترکمن مسلمان از شرق ایران به آسیای کوچک آغاز شد و این قبایل به تدریج دولتهای کوچک محلی در آنجا تشکیل دادند. یکی از مشهورترین این قبایل، قبیله «قایی» بود که در نزدیکی آنقره (آنکارا) سکونت داشتند. رهبر این قبیله به نام عثمان در سال ۶۷۸ هجری خورشیدی (۶۹۹قمری/۱۳۰۰میلادی) حکومتی تاسیس کرد که به نام خودش عثمانی خوانده شد. از آن پس تا حدود ۱۵۰ سال بعد حکومت عثمانی بیشتر آناتولی را به تصرف درآورد.

در سالهای نخست سده نهم هجری قمری، بایزید ایلدرم (صاعقه) سلطان عثمانی، ازتیمور شکست خورد و اسیر شد. تیمور افراد بسیاری را از ترکیه اسیر کرد تا به مناطق دیگر ببرد، ولی به درخواست خواجه علی صفوی آنان را رها کرد و بدین ترتیب این افراد ناحیه شیعه نشین بزرگی را در کشور عثمانی به وجود آوردند و بسیاری از آنان در زمان شاه اسماعیل یکم صفوی به ایران آمدند و جزئی از قزلباش‌ها شدند.

در سال ۸۳۲ ه. خ. (۱۴۵۳میلادی)، سلطان محمد فاتح توانست به زندگی هزار ساله امپراتوری بیزانس (روم شرقی) پایان دهد. فتح درخشان او، تسخیر قسطنطنیه (کنستانتین) پایتخت بیزانس بود، که از آن پس استانبول (اسلامبول) نامیده شد. این فتح مبدا قرون جدید در تاریخ اروپا شناخته شده‌است.

کسی که حکومت عثمانی را به امپراتوری تبدیل کرد، سلطان سلیم یکم ملقب به یاووز (مهیب) بود. وی در اوایل سده نهم هجری قمری به پادشاهی رسید. او در طول پادشاهی ۹ ساله خود شام، مصر، دیاربکر، غرب کردستان، عراق، حجاز (غرب عربستان)، و بخشهایی از بالکان (در جنوب شرق اروپا) را به تصرف درآورد و خود را خلیفه مسلمانان نامید. همچنین او کتاب‌های بسیاری را از مناطق متصرف شده بدست آورد، که اکنون زینت بخش کتابخانه‌های ترکیه‌است. سلطان سلیم یکم در سال ۸۹۳ ه. خ. (۹۲۰ق. /۱۵۱۴م.) شاه اسماعیل یکم را در جنگ چالدرانشکست داد.

اوج قدرت عثمانی در زمان سلطان سلیمان یکم (قانونی/باشکوه) پسر سلطان سلیم رخ داد. او مناطق بیشتری را به تصرف درآورد و حتی به محاصره وین پرداخت. او در یکی از جنگ‌هایش با شاه تهماسب صفوی، تا سلطانیه نیز پیش آمد. پس از او امپراتوری عثمانی رو به انحطاط گذاشت.

جمهوری ترکیه [ویرایش]

امپراتوری عثمانی در جنگ اول جهانی از هم پاشید و مورد تهاجم بریتانیا و متحدانش واقع شد. مصطفی کمال پاشا به دلیل سازماندهی مقاومت ملی علیه دول خارجی قهرمان ملی ترکیه گردید و توانست جمهوری ترکیه را در سال ۱۳۰۲ (۱۹۲۳) بر پایه اصل جدایی دین از سیاست بنا کند و ملقب به آتاترک شد. وی خط لاتین را برای نوشتن زبان ترکی مرسوم کرد و اقدامات بسیاری را برای صنعتی و غربی شدن ترکیه انجام داد و دوره نوینی را در ترکیه به وجود آورد.

بعد از یک دوران تک‌حزبی در سال ۱۳۲۹ (۱۹۵۰) حزب دمکرات از گروه سیاسی مخالف قدرت را بدست گرفت و به تعداد احزاب اضافه شد ولی آزادی سیاسی با دوره‌هایی از کودتاهای نظامیان در سالهای ۱۳۳۹، ۱۳۵۰ و ۱۳۵۹ شکسته شد. در سال ۱۳۵۳ ترکیه با دخالت نظامی خود علیه کودتای یونانیان در قبرس مانع از الحاق قبرس به یونان شد. در سال ۱۳۷۵ باز نیروهای نظامی دولتی را که با برنامه‌های اسلامی روی کار آمده بود، ساقط کرد. از سال ۱۳۶۳ (۱۹۸۴) تاکنون حزب کارگران کردستان و حکومت ترکیه درگیری‌های نظامی بسیاری داشته‌اند که باعث مرگ بیش از ۴۵ هزار تن گردیده‌است. ترکیه در سال ۱۳۲۵ به عضویت سازمان ملل درآمد و در سال ۱۳۳۱ به ناتو پیوست. ترکیه عضو جنبیجامعه اروپا است و اکنون با اجرای اصلاحاتی سعی در تحکیم و تقویت مردمسالاری و اقتصاد خود را دارد تا بتواند مذاکرات برای عضویت در اتحادیه اروپا را آغاز نماید.

مردم و زبان [ویرایش]

زبان بیش تر مردم در ترکیه ترکی است ولی در کنار آن زبانهای کردی(بیشتر) و ارمنی در میان گروه‌های قومی استفاده می‌شود. گروه‌های قومی کوچک‌تری چون لازها، زازاها، عربهاو چرکس‌ها به تنوّع زبانی و فرهنگی این کشور افزوده‌اند.

کردهای ترکیه بیش تر در جنوب شرقی و شرق کشور زندگی می‌کنند. زبان رسمی این کشور ترکی است. گروه‌های قومی کوچک‌تر در ترکیه عبارت‌اند از آذربایجانی‌ها (شمال شرق)، لازها (شمال)، عرب‌ها (جنوب) و ارمنی‌ها (استانبول).

یک مطالعه ژنتیکی در سال ۲۰۰۱ از طریق بررسی هاپلوگروپ‌های دی‌ان‌ای در ترکیه نشان داده که ترک‌ها و کردها در کنار ارمنی‌ها، ایرانیان، یهودیان و لبنانی‌ها و دیگر گروه‌های ساکن سواحل مدیترانه (چه در شرق و چه در غرب) احتمالاً از یک نیای مشترک برخوردارند. نشانه‌ای از شارش ژنی در پی یورش هندواروپایی‌ها در ۱۲۰۰ قبل از میلاد هم مشاهده نشده، پس اینگونه نتیجه‌گیری شده که اگر هم چنین مهاجرتی هم صورت گرفته باشد جمعیت مهاجران نسبت به گروه‌های بومی، همچون هیتی‌ها (از اقوام هندواروپایی آناتولی و خویشاوند لیدیان) و هوری‌ها (از اقوام قفقازی آناتولی و خویشاوند اورارتویی‌ها)، که پیش از ۲۰۰۰ قبل از میلاد هم در منطقه زندگی می‌کرده‌اند، ناچیز بوده‌است. در نتیجه اقوام امروزین ترک، کرد و ارمنی ممکن است از دل همین گروه‌ها در آمده باشند. مطالعه ژنتیکی دیگری هم در سال ۲۰۰۳ نشان داده که ترک‌های آناتولی با وجود خویشاوندی زبانی (در خانواده زبان‌های آلتایی) و همسایگی تاریخی با مغول‌ها ارتباط ژنتیکی خاصی با آنان ندارند. به طوری که میزان اختلاف ژنتیکی ترک‌ها و آلمانی‌ها با سه گروه اصلی مغول به یک اندازه بوده‌است.

در مطالعه دیگری در سال ۲۰۰۳ بر روی ۵۲۳ کروموزوم ایگرگ (که تنها نسب پدری را نشان می‌دهد) از اهالی ۹۰ شهر مختلف ترکیه ۵۴ هاپلوتایپ متفاوت شناسایی شده که اکثریت آن‌ها (۹۴٫۱٪) از هاپلوتایپ‌های رایج در اروپایی‌ها و مردمان همسایه خاورمیانه‌ای است. هاپلوتایپ‌های مرتبط با اهالی آسیای میانه با تنها ۳٫۴٪، هندی‌ها ۱٫۵٪ و آفریقایی‌ها ۱٪ در اقلیت هستند. تنوع قابل ملاحظه هاپلوتایپ‌ها در میان ترکان گواهی بر نقش مهم آناتولی هم به عنوان یک دریافت‌کننده و هم به عنوان یک منبع در جریان شارش ژنی بین مناطق مختلف است. برآوردهای متفاوتی در مورد سهم ژنتیکی مهاجرت ترک‌زبانان آسیای میانه به منطقه آناتولی صورت گرفته‌است. بر اساس یکی از مطالعات بر روی کروموزم ایگرگ این سهم حدود ۱۰درصد و بر اساس یکی دیگر بر روی میتوکندری دی‌ان‌ای و کروموزوم ایگرگ حدود ۳۰ درصد است. هرچند احتمالاً شارش ژنی بین آناتولی و آسیای میانه چندین بار در دوره‌های پیش از تاریخ صورت گرفته‌است اما نامعلوم بودن شمار این جمعیت‌ها و تعداد این دوره‌ها مشکل بزرگی برای تعیین سهم ژنتیکی مهاجرت ترکان اوغوز در سده ۱۱ میلادی به آناتولی است. بر اساس برخی از مطالعات تعیین میزان هاپلوگروپ‌های مخصوص آسیا مانند C-RPS4Y و O3-M122 بهترین روش برای تعیین ابعاد این مهاجرت و سهم ژنی آن آن در جمعیت کنونی آناتولی است. این توالی‌های ژنتیکی در یکی از مطالعات تنها در ۱٫۵ درصد اهالی ترکیه دیده شده در حالی‌که در یکی از مطالعات بر روی ۱۳ قوم آسیای میانه ۱۸٪ و در مطالعه دیگری بر روی ۴۹ قوم آسیای میانه ۳۳٪ شیوع داشته‌اند. به نظر می‌رسد افزایش قابل ملاحظه جمعیت آناتولی در عصر برنز که جمعیت آن را در دورانامپراتوری روم به ۱۲ میلیون نفر رسانده بود موجب کاهش تأثیر مهاجرت سلجوقیان و دیگر ترک‌زبانان آسیای میانه شده باشد.

بخشی از ترک‌تباران ترکیه از اقوام ترکان سلجوقی غز هستند؛ ترکان سلجوقی به رهبری طغرل بیگ پس از شکست غزنویان در سال ۴۲۹ هجری قمری شهر نیشابور را پایتخت خود قرار دادند، در سال ۴۳۳ شهر ری را مرکز حکومت خود کردند، سپس اصفهان را مقر اصلی حاکمیت خود قرار داده همدان را نیز پایتخت تابستانی خود کردند. سلجوقیان سپس به رهبری آلپ‌ارسلان در جنگ ملازگرد با رومانوس چهارم امپراتور بیزانس، آناتولی را به تصرف خود در آوردند و سرزمین آسیای صغیر تا قونیه جز امپراتوری سلجوقی گردید. ترکان سلجوقی که از آسیای میانه به فلات ایران وارد شده و شهرهای ایران را فتح کرده در شهر ری حاکمیت خودرا تثبیت کرده بودند در این مکانها و در آذربایجان ساکن شدند و با فراهم آوردن لشکریان زیاد از آذربایجان، آناتولی را فتح و در این منطقه مسقر شده پس از غلبه بر امپراتوری بیزانس (روم شرقی)، این منطقه را بر امپراتوری خود افزودند و از زمان حاکمیت فرزندان عثمان (نام یکی از حاکمان ترک آناتولی)امپراتوری عثمانی را در آنجا بنا نهادند.


ارسال شده در تاریخ : پنج شنبه 29 فروردين 1392برچسب:, :: 21:27 :: توسط : erfan

 امید واریم از  وبلاک ما خوشتان آید


ارسال شده در تاریخ : سه شنبه 27 فروردين 1392برچسب:, :: 22:49 :: توسط : erfan

 


ارسال شده در تاریخ : سه شنبه 27 فروردين 1392برچسب:, :: 22:46 :: توسط : erfan

 


ارسال شده در تاریخ : سه شنبه 27 فروردين 1392برچسب:, :: 22:43 :: توسط : erfan

 


ارسال شده در تاریخ : سه شنبه 27 فروردين 1392برچسب:, :: 22:34 :: توسط : erfan

 

استان كرمانشاه در منتهي اليه غربي كشور از سه طرف داراي مرز داخلي با استانهاي ( لرستان، كردستان، ايلام، همدان ) و از يك سمت داراي مرز بين المللي با كشور عراق است مختصات جغرافيايي آن بين 36 و 33 درجه و 15 و 35 درجه شمالي و 24 و 45 درجه تا 30 و48 درجه طول شرقي قرار دارد .

با توجه به پيشينه استان به دورانهاي زمين شناسي و برخورداري از رشته كوههاي زاگرس مياني، رخنمون استان باسازندهاي كوهستاني با ويژگيهاي طبيعي خاص، وجود قلل مرتفع با حداكثر 3390 متر، دره هاي ژرف، دشت ها و جلگه هاي پست با حداكثر بلنداي 180 متر ( اختلاف ارتفاع 2310 متر ) را سبب گرديده است گسترده استان كرمانشاه با مساحت 600/463/2 هكتار از وجود 000/800 هكتار پوشش جنگلي و 091/933 هكتار اراضي كشاورزي برخوردار است و داراي جمعيتي بالغ بر 596/778/1 نفر مي باشد .

 

آب و هوا :

آب و هواي استان تحت تاًثير رژيم مرطوب مديترانه اي و داراي ميانگين ميزان بارندگي سالانه 300 تا 800 ميليمتر ميباشد بر اساس طبقه اقليمي كوپن، استان كرمانشاه داراي 4 اقليم متفاوت است:

    1- زمستان ملايم و تابستان گرم و خشك در شهرستانهاي قصرشيرين – سرپل ذهاب و دهستان ازگله در جنوب غربي جوانرود

2-    زمستان سرد و تابستان خنك ( پاوه – جوانرود و كرند غرب )

3-    نيمه خشك واستپي خنك شهرستان سنقر و دهستان پشت دربند كرمانشاه

    4-    نيمه خشك و استپي گرم شامل كنگاور – صحنه – هرسين

 

تنوع زيستي و مناطق (بوم سازگان ها ) طبيعي استان :

پستي و بلنديهاي متعدد زاگرس كه به صورت مجموعه اي از رشته كوههاي موازي و دشتهاي مرتفع كوهستاني كه در ميان آنها شكل گرفته و همچنين وجود شرايط ويژه و مساعد آب و هوايي، غناي منابع محيط زيست طبيعي از قبيل آب، خاك، جامعه حيات وحش و جامعه گياهي را موجب گرديده كه مجموعه اين عوامل، تنوع بوم سازگان ها را پديد آورده است :

    ● بوم سازگان كوهستاني جنگلي و غير جنگلي .

     ● بوم سازگان دشتي و جلگه اي مرتفع و پست.

     ● بوم سازگان آبي شامل تالابي و رودخانه اي .

 

كوهستانها :

 گونه غالب در بوم سازگان كوهستاني جنگلي را بلوط تشكيل مي دهد كه سطح وسيعي از مناطق استان داراي اين وضعيت هستند و نقاط بسياري از بلنديهاي شهرستانهاي كرمانشاه، هرسين، صحنه، كنگاور و سنقر كليايي در زمره مناطق كوهستاني غير جنگلي مي باشند كه بخشهاي بسياري از ارتفاعات دالاهو، شاهو، بازي دراز ، پراو، حجر، شيرز، نخود چال، امروله، سطر، كيوه نان، بزاو و ......... را ميتوان نام برد

 

دشتها :

حدود يك سوم از پهنه استان كرمانشاه را مناطق دشتي و پست در بر گرفته كه با وسعتهاي مختلفي در ميان ارتفاعات محصور هستند، كم ارتفاع ترين اين دشتها در سومار و نفت شهر با 180 متر و بلندترين آنها دشت سنقر با 1750 متر از سطح دريا ( اختلاف ارتفاع 1570 متر ) قرار گرفته و ويژگيهاي متفاوتي را به لحاظ اقليم به وجود آورده است وسعترين دشتها در صحنه و كرمانشاه مي باشند كه از غناي زيستي برخوردار است .

 تالابها و رودخانه ها :

 بيش از يكصد دهنه چشمه بزرگ ( سراب ) به عنوان سرچشمه رودخانه ها يا سرشاخه آنها و 17 رشته وردخانه دائمي و تعدادي تالاب و آبگير در استان كرمانشاه وجود دارد .

ازرودخانه هاي حوزه داخلي سيمره، گاماسياب، قره سو، راز آور، گيزه رود، خرم رود، دينورآب و مرگ را ميتوان نام يرد و رودخانه هاي سيروان، الوند به عنوان حوزه خارجي به عراق مي ريزند .

تنوع حيات وحش استان كرمانشاه :

درزيستگاههاي استان كرمانشاه 45 گونه پستاندار 180 گونه پرنده و 33 گونه ماهي و 35 گونه خزنده زندگي مي كنند بعضي از اين گونه ها از نوع كمياب يا منحصر به فرد هستند .

پوشش گياهي و تنوع گونه اي در استان :

بلنديهاي زاگرس با داشتن كوههائي چون شاهو، پراو، امروله، دالاخاني، سفيد كوه و ....... همچنين برخورداري از تنوع اقليمي سردسيري، گرمسيري استان را از تنوع گياهي قابل توجه اي برخوردار نموده است و براساس آخرين منابع بررسي شده از 8000 گونه گياه ايران 1200 گونه در كرمانشاه وجود دارد بعضي از اين گياهان در نواحي محدودي از كشور مي رويند و در هيچ كجايي ديگر جهان آنهارا نمي توان يافت و در رديف ثروتهاي طبيعي اين سرزمين به شمار مي روند و 124 گونه در گروه گياهان كمياب آسيب پذير و در معرض خطر جاي دارند .


ارسال شده در تاریخ : دو شنبه 26 فروردين 1392برچسب:, :: 21:25 :: توسط : erfan

 

تخت سلیمان و مجموعه آثار باستانی و تاریخی آن یکی از مهم ترین و مشهورترین مراکز تاریخ و تمدن ایران و جهان محسوب می شود و این اهمیت تا حدی است که این اثر در فهرست آثار جهانی به ثبت رسیده است.

تخت سلیمان در "محال افشار" و تقریباً چهل و پنج کیلومتری شمال شرق شهرستان تکاب  وسی و پنچ کیلومتری شهرستان شاهین دژ قرار دارد. این محل که مورخان آن را "کنژک" عهد ساسانی یا "شیز" و "گنجک " دوره اسلامی دانسته اند و رومیان آن را "گزکا" و اشکانیان آن  را "فرا آسپا" نامیده اند، با استناد به آثار به دست آمده از کاوش های باستان شناسی و مطابقت آن ها با متون تاریخی، محل یکی از سه آتشکده مهم و معتبر عهد ساسانی یعنی آتشکده آذرگشسب بوده که خسرو پرویز دوم نیز کاخی در جوار آن بنا نهاده بود و ایامی از سال را در آن اقامت می کرد. معبد کاخ ساسانی در حمله "هراکلیوس" – امپراطور بیزانس روم شرقی – به سال 624م منهدم شد. اگرچه آثار بازسازی و مرمت از دوره خلفای عباسی در این منطقه دیده شده و نمونه سفال های پیش از قرن هفتم هـ . ق نیز ضمن کاوش های این مجموعه به دست آمده است، اما دوره رونق و عمران مجدد آن مربوط به زمان حکمرانی دومین ایلخان مغول و برادرزاده هلاکوخان یعنی "آباقاخان" (680- 663 هـ.ق) است که آن را برای قصر تابستانی خود مناسب تشخیص داده بود.

تاریخچه کاوش های باستان شناسی تخت سلیمان: عملیات کاوش و حفاری در این مجموعه که از گذشته تا به امروز در این منطقه ادامه داشته است، طرح کلی کاخ و آتشکده ساسانی و بناهای ایلخانی آن را مشخص و معین ساخته است.

مجموعه تخت سلیمان بر روی صفه و تخته سنگ طبیعی به ارتفاع بیست متر از سطح دشت که عموماً از لایه های رسوبی دریاچه تشکیل شده است، قرار دارد. آثار این مجموعه تماماً داخل حصار و دیوار بیضی شکل آن که دور تا دور صفه گسترده شده، بنا شده است. حصار بیرونی از سنگ های لاشه در ابعاد مختلف و به ضخامت پنج متر و ارتفاع چهارده متر تشکیل شده و محیط بیرونی آن هزار و دویست متر است. لایه بیرونی حصار با سنگ های مکعبی تراش دار نماسازی شده است و دور تا دور آن سی و هشت برج دفاعی مخروطی شکل وجود دارد که هم از نظر شرایط ایستایی حصار و هم  به دلیل مسائل تدافعی و نظامی حایز اهمیت است. بنای دیوار و حصار بیرونی متعلق به دوره ساسانی است و در دوره ایلخانی فقط ضمن مرمت قسمت های فرو ریخته آن، دروازه جدیدی نیز در بخش جنوب شرقی – مجاور دروازه جنوبی ساسانی- به آن الحاق شده است. دو دروازه ساسانی یکی در شمال تخت و دیگری روبروی آن در جنوب و کاملاً در محور دریاچه و آتشکده ساخته شده اند. دروازه جنوبی جنبه خاص داشته ولی دروازه شمالی که بلندتر و عریض است، معبر عام آتشکده بوده است.

داخل حصار بیضی شکل دو مربع مختلف المرکز و هم محور به چشم می خورد. دریاچه در مرکز مربع جنوبی (مربع بزرگ تر) و آتشکده در مرکز مربع شمالی (مربع کوچک تر) قرار گرفته است. دور تا دوراین مربع را حصار مستطیل شکلی به طول تقریبی دویست و پنجاه متر وعرض تقریبی صد و پنجاه متر فرا گرفته و شصت برج نیمه مدور آن را احاطه کرده است.

این دریاچه عمیق به شکل بیضی ناقص است و هماهنگی و تقارن جالبی را با بیضی حصار تخت القاء می کند. این دریاچه که حداکثر عمق آن صد و ده متر است به صورت چشمه جوشانی از طبقات تحت الارض فوران می کند و طبق محاسبه ای که انجام گرفته، در هر ثانیه صد لیتر آب از دل زمین می جوشد.

 آب دریاچه به وسیله دو جوی سنگی و رسوبی به بیرون از تخت جریان می یابد و اراضی زراعتی را سیراب می سازد. دریاچه به صورت کاسه ای گود از سطح اطراف حدود یک متر پایین تر است. در مواقع پر آبی و طغیان دریاچه، آب آهکی فسفردار آن رسوباتی از خود بر جای می نهد و این رسوبات طی سالیان متمادی لایه های رسوبی ضخیمی از خود بر جای گذاشته است.

در جبهه شمالی غربی دریاچه و در زاویه مربع بزرگ تر، ایوان رفیع ساسانی معروف به "ایوان خسرو" که از آجر قرمز و ملاط ساروج ساخته شده، قرار دارد. در حال حاضر از این ایوان جز یک جرز و ازاره های دیوار آن چیزی باقی نمانده است. قطر دهانه ایوان5/18 متر و عمق آن بیست متر است. ایوان ساسانی بعد از ویرانی توسط ایلخانان بازسازی شد؛ اما مصالحی که در بازسازی آن به کار رفته، قلوه سنگ و ملاط گچ است و همین اختلاف مصالح محدوده اثر ساسانی و ایلخانی را مشخص می سازد. ایوان به دو اتاق یا حوضخانه هشت گوش راه می یابد که مربوط به دوره ایلخانان است. در جبهه جنوبی ایوان خوابگاه منتسب به خسرو پرویز قرار دارد. این خوابگاه در سطحی پایین تر از سطح آثار دیگر قرار گرفته و با یک راه مخفی به کنار دریاچه باز می شده است.

در مرکز مربع شمالی آتشکده معروف واقع شده است که از سویی رو به دروازه شمالی دارد و از جنوب هم راه به دریاچه می برد. یقیناً در زمان آبادانی و رونق آتشکده، سطح آب دریاچه هم سطح کف درگاه ورودی جنوبی آن بوده است. از آن زمان تاکنون بالغ بر یک متر سطح آب و رسوبات اطراف آن بالا آمده است.

در حد فاصل آتشکده و دروازه شمالی، چندین راهرو و حیاط به چشم می خورد که کار کاوش و خاک  برداری آن ها هنوز پایان نیافته است.

آتشکده آذر گشسب که به طور کامل حفاری شده، مجموعه ای است مشتمل بر یک تالار مرکزی مربع شکل با چهار جرز قطور آجری (با نقشه چهار طاقی) که یک گنبد بزرگ آجری، آن را می پوشانده و در حال حاضر فرو ریخته و تنها اشاراتی از آن باقی مانده است. آن گاه  سی اتاق، راهرو، ایوان، حیاط و تالارهای ستون دار دیگر آن را همچون نگینی در میان گرفته اند.

مجاور این مجموعه در بخش غربی، مجموعه دیگری است که از یک آتشکده صلیبی شکل با ابعاد کوچک تر و دو تالار ستون دار با ستون های مدور و چهار گوش و تعدادی اتاق و فضاهای جانبی تشکیل شده است. ظاهراً این قسمت کاخ هایی بوده که در ایام توقف شاه ساسانی مورد استفاده او و خانواده اش قرار می گرفته است و در طول سال نیز موبدان نگهبان آتشکده در آن ساکن بوده اند.

جز مجموعه بناهای یاد شده، بقایای ابنیه پراکنده و منفرد فراوانی در اطراف دریاچه وجود دارد که از سنگ لاشه و ملاط گچ ساخته شده اند. این بناها عموماً مربوط به دوره ایلخانی است هر چند از نظر مصالح به کار گرفته شده و شیوه و اسلوب ساختمان سازی هرگز به پای ابنیه ساسانی که معماری فاخر و استادانه دارند، نمی رسند. تنها مزیت آن ها داشتن تزیینات مختلف گچ بری و کاشی کاری در زمان آبادانی خود بوده است. تنوع کاشی های اسلامی تخت سلیمان به قدری است که می توان آن ها را به رده ها و مکتب های مختلف تقسیم بندی کرد.


ارسال شده در تاریخ : دو شنبه 26 فروردين 1392برچسب:, :: 20:59 :: توسط : erfan

 ایران در گذشته بسیار بزرگ بوده است و چون جشن نوروز یک جشن باستانی بوده است؛بعضی از کشور ها در ایران بوده اند و بخاطر همرنین دلیل بعضی کشور ها مانند ازبکستان و ..... جشن را مثل ما می گیرند.


ارسال شده در تاریخ : دو شنبه 30 بهمن 1391برچسب:, :: 20:29 :: توسط : erfan

لطفا بعد از بازدید نظر بگذارید


ارسال شده در تاریخ : یک شنبه 29 بهمن 1391برچسب:, :: 19:33 :: توسط : erfan

 چرا فرهنگ و هنر در دوره صفویه شکوفا شد


ارسال شده در تاریخ : یک شنبه 29 بهمن 1391برچسب:, :: 19:29 :: توسط : erfan

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد

درباره وبلاگ
به وبلاگ من خوش آمدید
آخرین مطالب
آرشيو وبلاگ
نويسندگان
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان geography و آدرس e-geography.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.






ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید هفته :
بازدید ماه :
بازدید کل :
تعداد مطالب : 12
تعداد نظرات : 1
تعداد آنلاین : 1

Alternative content